ارزیابی ویژگی های تغذیه ای، فیزیکوشیمیایی و عملکردی پروتئین استخراج شده از دو گونه جلبک دریایی (گراسیلاریا کورتیکاتا و سارگاسوم ایلیسیفولیوم)

در مطالعه حاضر، ترکیب شیمیایی دو نوع جلبک دریایی ماکرو با نام های علمی گراسیلاریا کورتیکاتا (gracilaria corticata) و سارگاسوم ایلیسیفولیوم (sargassum ilicifolium) شامل پروتئین خام، فیبر خام، خاکستر، چربی خام و مواد معدنی مورد مطالعه قرار گرفت. پروتئین، کربوهیدرات کل و خاکستر اجزای عمده تشکیل دهنده جلبک های دریایی مورد مطالعه بودند، اما محتوای چربی خام آنها بسیار پایین بود (24/0- 16/0%). در خصوص مواد معدنی ضروری، هر دو گونه دارای مقادیر قابل توجهی از سدیم، پتاسیم، آهن و به ویژه منیزیوم (55/0% و 72/0%، به ترتیب برای گراسیلاریا و سارگاسوم) بودند. ویژگی های عملکردی نیز برای آرد هر دو گونه جلبکی مورد بررسی قرار گرفت. از نظر حلالیت پروتئین دو گونه جلبکی دو روند نسبتا متفاوت را به نمایش گذاشتند. گونه گراسیلاریا دارای دو نقطه ایزوالکتریک در ph های 4 و 9 بود (به ترتیب به میزان 39 و 50 درصد حلالیت)، درحالیکه گونه سارگاسوم در 5ph = کمترین حلالیت پروتئین (46 درصد) را نشان داد. بطور کلی، هر دو گونه مورد مطالعه از ویژگی های فیزیکوشیمیایی و عملکردی قابل ملاحظه ای برخوردار بودند. بر اساس نتایج حاصل از الکتروفورز پروتئین دو گونه جلبکی، استفاده از ژل آکریل آمید 15% تعدادی باند در محدوده اوزان مولکولی پایین (10 الی 90 کیلو دالتون) را نمایان ساخت که چنین نتایجی پیش از این گزارش نشده بود. همچنین، از نظر محتوا و ترکیب اسید آمینه، دو گونه مورد بررسی با وجود فقر در مورد برخی از اسیدهای آمینه (به ویژه اسیدهای آمینه حاوی سولفور)، در مقایسه با دیگر گونه های متعلق به هر دو خانواده جلبک های قهوه ای و قرمز ترکیب مشابهی را از نظر فراوانی اسیدهای آمینه ضروری و غیرضروری و نیز شاخص های تغذیه ای نشان دادند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که هر دو گونه جلبکی مورد مطالعه از ویژگی های عملکردی و فیزیکوشیمیایی مناسب و نیز ویژگی های تغذیه ای نسبتا قابل توجه برخوردار می باشند. بنابراین، می توان از آنها در کاربردهای ویژه برای استفاده در فرمولاسیون مواد غذایی بهره گرفت.